noemde men de vloot, die ten tijde van de Spaanse heerschappij in Zuid-Amerika jaarlijks de opbrengst van de Amerikaanse mijnen en andere kostbaarheden, benevens vaak artikelen uit Azië (via de veiliger Stille Oceaan) naar Spanje overbracht. Om deze vloten te bemachtigen, was reeds vele malen door de Westindische Compagnie een oorlogsvloot uitgezonden, die wel vaak enig succes had.
In 1628 werd daartoe Piet Heyn met 31 schepen en 4000 soldaten naar Cuba gezonden. Hij ontmoette de Zilvervloot 8 Sept. 1628 op Cuba’s noordkust en liet onmiddellijk een deel van 15 schepen door bemande sloepen bemachtigen. De rest viel hem in de baai van Matanzas de volgende dag in handen, bijna zonder strijd en met klein verlies. De schepen bleken geladen met zilver, goud, paarlen, indigo, suiker, campêchehout enz., welke lading in Nederland 15 millioen gulden opbracht. De vreugde over deze overwinning was geweldig; de Westindische Compagnie kon 50 pct dividend uitkeren en ook Frederik Hendrik kreeg een ruim aandeel in het „buitgeld”.
