(Duits: Wesel), Westduitse stad in het Land Noordrijnland-Westfalen met (1953) 22 000 inw. (1939: 25000; 1945: 1900), van wie 52 pct R.K. en 48 pct Evang., ligt aan de uitmonding van de Lippe in de Rijn, aan het Lippe-Seitenkanaal en is een spoorwegkruispunt aan de lijn (Arnhem-) Emmerik - Oberhausen. Wezel bezit een haven.
Van de oude gebouwen zijn te noemen: Willibrordi Dom, Citadel, Berliner Tor en Fusternberger Fort (thans kerk). In Febr. 1945 werd Wezel voor 97 pct verwoest.GESCHIEDENIS
Wezel werd in 750 voor het eerst vermeld, ontving in 1241 stedelijke rechten, werd in 1350 lid van de Hanze en bereikte in het laatst der Middeleeuwen een aanmerkelijke welvaart. In 1540 werd er de Hervorming ingevoerd. Gedurende de Tachtigjarige Oorlog ging Wezels bloei te loor. Gedurende de Gulik-Kleefse successie-oorlog ontving het Spaanse bezetting (1614). In 1629 werd het veroverd door de Staatse commandant Van Gent, heer van Dieden, waardoor de keizerlijke veldheer Montecuccoli, die een inval in de Veluwe had gedaan, terug moest. Nu behield Wezel Nederlandse bezetting tot 1672 en behoorde het tot de „Rijnbarrière” der Republiek der Verenigde Provinciën.
In 1672 werd het veroverd door de Fransen onder Condé. Deze bezetting duurde echter slechts een jaar. Nu kwam het aan de keurvorsten van Brandenburg, die in 1714 de stad van haar oude privilegiën beroofden. Van 1806-1808 behoorde zij tot het groothertogdom Berg, daarna tot 1814 aan Frankrijk. Van Nov. 1813 - Mei 1814 verdedigde zij zich tegen Pruisen, waartoe zij sedert behoorde.
