Catalaans dichter, geschiedschrijver en letterkundige (11 Dec. 182414 Jan. 1901), schreef een groot aantal drama’s, die grote bijval vonden en waarvoor hij veelal de stof ontleende aan de geschiedenis. Zijn Tragedias (1876) zijn meer tragisch en lyrisch dan dramatisch.
Zijn gedachten zijn vaak verheven, zijn taal is krachtig, de karaktertekening levendig, en de milieubeschrijving dikwijls zeer geslaagd (de bekendste zijn: La muerte de Anibal; Coriolano; La muerte deNerón; Saffo; Lasombra de César). Zijnde meeste klassiek van vorm, een enkele (als: La tragedia de Liria) is veeleer romantisch te noemen. Deze alle zijn in het Catalaans geschreven, maar door goede dichters in het Spaans vertaald. Als lyrisch Catalaans dichter geniet hij nog een grote vermaardheid en kan uit dien hoofde als een der verjongers van de Catalaanse letterkunde in de 19de eeuw beschouwd worden. Vooral de op muziek gezette Catalaanse trilogie Los Pirineos vond grote bijval. Op historisch gebied bewoog hij zich met zijn: Historia de Cataluna y de la Corona de Aragón (i886-’8g, 11 dln) en met: Historia politica y literaria de los trovadores (I878-’8O, 6 dln).Lit.: Fr. GrasyElias, Siluetes de escriptores catalanes delsiglo XIX (Barcelona 1909).