Bij de dramatische opvoeringen in Athene was het gebruik, dat de dichters der tragedie niet één, maar drie stukken tegelijk lieten opvoeren en daarmee om de eerste prijs wedijverden. Het geheel dier stukken noemt men een trilogie-, het satyrdrama, dat er aan toegevoegd werd, maakte de trilogie tot een tetralogie. Een aannemelijke verklaring der drievoudigheid der opvoering is nog niet gegeven.
Aanvankelijk behandelden de drie tragedies onderdelen der zelfde sage; dit is ook het geval in de enige trilogie, die ons uit de Oudheid bewaard is, de Oresteia van Aeschylus, die bestaat uit de drie tragedies Agamemnon, Choëphoroi en Eumenides.
