of CORDUS, (Erfurt 18 Febr. 1515-Rome 25 Sept. 1544), studeerde te Wittenberg in de medicijnen, waar hij een leerling van Melanchthon was. Later heeft hij daar, in de functie van docent, het botanische werk van Dioscorides met succes verklaard.
Bovendien deed hij botanische en mineralogische onderzoekingen in het Ertsgebergte, de Harz, enz. In 1542 ging hij naar Italië, waar hij twee jaren te Padua, Ferrara en Bologna doorbracht. In 1540 verkreeg hij aether door destillatie van alkohol met zwavelzuur. Van zijn werken heeft hij zelf niets laten drukken.
Door de bemoeiingen van zijn oom, de apotheker J. Ralla te Leipzig, verscheen in 1546 zijn Dispensatorium pharmacorum omnium (in facs. herdr. te Mittenwald in 1934 met inl. v. Ludw. Winkler), de oudste, wettelijk ingevoerde pharmacopee.
Een Ned. vertaling er van verscheen te Amsterdam in 1592 (herhaaldelijk herdr. als Den leytsman ende onderwijser der medicijnen, het laatst in 1662). Gesner gaf in 1561 o.a. uit Adnotationes ad Dioscondem en Historiae stirpium libri IV, waarin Cordus alle door hem in Duitsland waargenomen planten behandelde. Linnaeus noemde naar hem het geslacht Cordia.Lit.: Biogr. Lex. der hervorr. Arzte, 2. Aufl.
II (1930), Erg. bd (1935).
