Griekse zeegodin, dochter van Nereus. De vele berichten over haar huwelijk met Peleus veronderstellen 2 verschillende vormen van het verhaal.
De ene is een variatie van het sprookje van de zeemeermin die door een sterveling bemind wordt, doch hem spoedig weer verlaat: Peleus overweldigde Thetis, toen hij haar slapende vond aan het zeestrand, hoewel zij door verandering in verschillende gedaanten trachtte te ontsnappen.Toen hun zoon Achilles geboren was, wilde Thetis hem onsterfelijk maken door hem in het vuur te leggen. Peleus verraste haar hierbij en menende, dat zij het kind wilde doden, verhinderde hij haar haar plan te volvoeren (z Demophon), waarop Thetis hem verliet en naar de zee terugkeerde. De andere uit het epos afkomstige vorm van de mythe verhaalt, dat Zeus en Poseidon beiden Thetis als echtgenote begeerden. Themis voorspelde echter, dat Thetis een zoon zou krijgen machtiger dan zijn vader. Daarop besloten de goden ter beveiliging van de heerschappij van Zeus. dat Thetis met een sterveling, en wel met Peleus, zou huwen.
Hun bruiloft werd gevierd in tegenwoordigheid van de goden (z Eris). Bij Homerus treedt Thetis vooral op als de beklagenswaardige onsterfelijke moeder van een sterfelijke zoon. Latere dichters vertellen, dat Thetis Achilles onkwetsbaar maakte door hem in de Styx te dompelen.
Lit.: J. Kaiser, Peleus und Thetis, diss. München (1912).
