Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 06-08-2022

Taxaceeën

betekenis & definitie

is de naam van een familie der Coniferen. Het zijn meest 2-huizige houtgewassen met verspreide naaldvormige bladen van het gematigde en subtropische N.halfrond. De alleen of in kleine aren in de bladoksels zittende mannelijke bloemen doen zich voor als een kegeltje van schildvormige meeldraden met 2-8 stuifmeelhokjes, de vrouwelijke gewoonlijk als een enkele atrope zaadknop met 1 integument aan het eind van een kort okselstandig takje, die later, tot zaad geworden, door een vlezige arillus omgeven wordt.

Het embryo vertoont 2 zaadlobben. De bekendste geslachten zijn Taxus en Cephalotaxus.

Met Taxus nauw verwant is het geslacht Torreya Arn., afwijkend door meeldraden met 4 in plaats van 6 stuifmeelhokjes, in paren zittende vrouwelijke bloemen, waarvan er zich slechts 1 ontwikkelt, en een schijnvrucht die meer steenvrucht- dan besachtig is. Het omvat in Oost-Azië en Noord-Amerika 6 soorten, zo T. nucifera S. et Z., een winterharde sierboom uit Japan, en T. californica Torr., de zgn. Stinktaxus of Californische Muskaatnoot, waarvan de zaden als surrogaat voor notemuskaat gebruikt worden. Het geslacht Phyllocladus Rich., met 6 soorten in Oost-Indonesië, Nieuw-Guinea, Nieuw-Zeeland en Tasmanië, ook tot de Podocarpaceeên gerekend, is merkwaardig door bladachtige takken met tot schubjes gereduceerde bladen, in de oksels waarvan korte takjes met enige zaadknoppen kunnen ontstaan.

< >