(Act of Royal Supremacy) is de wet van 3 Nov. 1534 onder Hendrik VIII tot stand gekomen, volgens welke de koning van Engeland „hoofd op aarde” der Kerk van Engeland in alle geestelijke en wereldlijke zaken is en waardoor de breuk met het pausdom definitief werd. John Fisher en Thomas Morus behoren onder de eersten, die om hun weigering, de eed op deze wet af te leggen, het leven lieten (1535).
Sedert 1536 werd de eed van alle overheidsdienaren en van de universiteiten geëist. In trouw aan Rome werd de wet door Mary Tudor opgeheven. Elizabeth herstelde haar 1 Febr. 1559, met dien verstande, dat „hoofd” werd gewijzigd in „governor”. In 1689 werd zij formeel afgeschaft; toch kon men geen staatsambt bekleden zonder de inhoud der wet te erkennen. Eerst in 1829, bij de emancipatie der R.Katholieken, werd dit mogelijk, mits men erkende te geloven, dat de paus geen jurisdictie toekwam in Engeland. In 1867 werd ook deze verklaring niet meer gevorderd.
