Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 06-08-2022

Tudor

betekenis & definitie

is de naam der dynastie die van 14851603 over Engeland heeft geregeerd (zie stamboom) . Het geslacht dankt zijn opkomst aan Owen, zoon van Meredith ap Tudor (Theodoor), een edelman uit Anglesea in Noord-Wales. Owen huwde ca 1422 in het geheim met zijn meesteres Catharina, dochter van Karel VI van Frankrijk en weduwe van koning Hendrik V.

De wettigheid van hun nakomelingen werd niet betwist. Het huwelijk van de oudste zoon Edmund, die in 1453 tot graaf van Richmond werd verheven, met Margaretha Beaufort, erfgename van een gelegitimeerde bastaardtak van het Huis Lancaster, maakte Owen’s kleinzoon Hendrik na 1471 de vertegenwoordiger van de verdreven dynastie van Lancaster. Evenwel, indien afstamming langs vrouwelijke lijn aansprak gaf op de kroon, bezat het regerende Huis York betere rechten, als erfgenaam van de tak-Clarence (z stamboom Plantagenet). Nadat Hendrik Vil in 1485 de troon had veroverd, versterkte hij dus zijn wettigheid door een huwelijk met Elizabeth van York, oudste dochter van de vroegere koning Edward IV. Niettemin bleef de positie der Tudors nog tientallen jaren lang bedreigd door afstammelingen van het Huis York e.a., van wie verscheidene op het schavot de dood vonden. Geëxecuteerd werd ook de in 1553 door haar schoonvader naar voren geschoven pretendente Jane Grey, van moederszijde een Tudor en achternicht van Hendrik VIII. Na het uitsterven van de rechte lijn der Tudors met Elizabeth I ging de kroon over op de Schotse koning Jacobus VI Stuart, die zowel van vaders- als van moederszijde van de oudste zuster van Hendrik VIII afstamde.

< >