Vlaams schrijver (Kortrijk 21 Juli 1806 - Gent 3 Juli 1872) werd in 1829 officier van gezondheid te Antwerpen, vestigde zich in 1838 als geneesheer te Gent. Hier behoorde hij tot de oprichters van het genootschap „De tael is gansch het volk” (1836).
Van 1840-1843 leidde hij het Kunst- en Letterblad, waarin hij als literair criticus optrad en de nationale romantiek verdedigde. Dit tijdschrift drukte in zijn eerste aflevering het Vlaams Petitionnement af, een mijlpaal in de geschiedenis van de Vlaamse beweging.Snellaert organiseerde het eerste Nederlands Congres (26 Aug. 1849), dat hij eveneens voorzat. In 1851 stichtte hij met de Saint-Genois het Willems-Fonds. Hij was secretaris en opsteller van het verslag der Grievencommissie, ingesteld door het Staatsbestuur (1859). Hij bezorgde verschillende Middelnederlandse teksten, gaf J. Fr. Willems’ Oude Vlaemsche liederen (Gent 1848) uit en schreef een herhaaldelijk herdrukte Schets eener geschiedenis der Nederlandsche letterkunde (Gent 1850).
DR R. F. LISSENS
Bibl.: Verhandeling over de Nederlandsche dichtkunst in België sedert hare eerste opkomst tot aen de dood van Albert en Isabella (Brussel 1838); Bydrage tot de kennis van den tongval en het taeleigen van Kortrijk (Gent 1844); Vlaemsche Bibliographie (Gent 1851, 1857); uitg. van Alexanders Geesten (Brussel 1860-1861); Oude en nieuwe liedjes (Gent 1864); Nederlandsche gedichten uit de XIVe eeuw... (Brussel 1869).
