(meestal Zion gespeld, zie Zionisme) was oorspronkelijk de naam van de burcht en van het heiligdom van het oude Jeruzalem: de oude veste der Jebusieten, sedert de verovering door koning David „burcht Davids” genaamd. Dat deze stad op de tegenwoordige heuvel Ophel ten Z. van de tempelberg gelegen was, is door de opgravingen bewezen.
Hoe langer hoe meer blijkt, dat de omvang van de stad Jeruzalem, tot aan het tijdperk der Maccabeeën in de 2de eeuw v. Chr. toe, in hoofdzaak tot deze heuvel beperkt is geweest. In de Oudtestamentische periode noemde men Sion bij voorkeur de hogere top met de tempel, en Ophel de lagere top met de stad. Daarnaast is Sion of „dochter Sions” ook de (vooral dichterlijke) naam voor de gehele stad Jeruzalem. Toen deze stad zich over de hogere westelijke heuvel uitbreidde, werd deze naam Sion gegeven aan de hoogste top van deze westelijke heuvel (ten Z. van de tegenwoordige citadel, op de plaats van het klooster Dormitio).Lit.: J. Simons S.J., Jerusalem in the Old Testament (Leiden 1952), blz. 60 vv.
