ontsteking der neusbijholten, die zich bevinden in het voorhoofds-, bovenkaaks-, wigge- en zeefbeen (zie schedel). Deze holten zijn gevuld met lucht en bekleed met slijmvlies.
De verbinding tussen neus en bijholten is nauw en geraakt gemakkelijk verstopt door ontstekingsoedeem en taai slijm. De meest voorkomende oorzaken voor een sinusitis zijn: verkoudheid, influenza, en caries der kiezen. De ziekte uit zich door hoofdpijn, drukpijn boven de aangedane botten en etterige afscheiding uit de neus. Vooral voorhoofds- en kaakholte geraken ontstoken. Zekerheid voor de diagnose verschaft het onderzoek op lichtdoorschijnendheid der holten.Men plaatst hiertoe in een donkere kamer een lichtbron tegen de bovenkant van de oogkas van de patiënt; normaal ziet men heldere rode plekken op het voorhoofdsbeen ter weerszijden van de neus. Bij ontsteking is de roodheid minder duidelijk of afwezig. Voor het onderzoek der kaakholten plaatst men de lichtbron in de mond. Vaak geneest de sinusitis spontaan, met inhalaties of met chemotherapie. Slechts in enkele gevallen is een operatieve ingreep nodig, waarbij de afvloed van ontstekingsproducten wordt verbeterd. Er kunnen zich ernstige complicaties voordoen zoals hersenvliesontsteking, thrombose der hersenaders en ontsteking in de oogkas. Bij kinderen is een chronische sinusitis nogal eens de oorzaak van herhaalde infecties der luchtwegen en asthma.
A. WESSELIUS-DE CASPARIS
