grootste en vruchtbaarste Turkse bouwmeester (Kaiseri 15 Apr. 1489 - Constantinopel 17 Juli 1578), was een zoon van Christelijk-Griekse ouders en bezocht de militaire school der Janitsjaren. In de oorlog tegen Perzië en later in Walachije onderscheidde hij zich door zijn oorlogstechnische werkzaamheden; later werd hij opperstaatsbouwmeester.
Van zijn 334 bouwwerken zij genoemd de Sjâhzâdemoskee te Istanboel (1543-’48), zijn proefstuk als leerling, de Sulejmânmoskee (1550-’56), zijn proefstuk als gezel en de Selîmmoskee te Adrianopel (1567-’74), zijn meesterstuk. Van zijn grafmonumenten (turben) staan dat van Sulejmân de Wetgever en dat van diens zoon Mehmed uit artistiek oogpunt aan de spits. Zijn eigen, door hemzelf ontworpen, bescheiden grafmonument ligt ten N. van de Sulejmânmoskee.PROF. DR K. JAHN
Lit.: F. Babinger, Die Türkische Renaissance, in: H. Grothes Beiträge z. Kenntnis d. Orients, dl XI (Halle 1914); Idem, Quellen z. osmanischen Künstlergeschichte, in: Jhrb. d. asiat. Kunst (Berlin 1924); H.
Glück, Die Kunst d. Osmanen (Leipzig 1922); E. Diez, Die Kunst d. islamischen Völker (Berlin-Neubabelsberg 1915); Halil Edhem, Nos Mosquées de Stamboul (Stamboul 1934).
