(Franeker 24 Mrt 1763 -Leiden 21 Juni 1819), was een in zijn tijd zeer bekend hoogleraar in verschillende natuurwetenschappen aan de Leidse L’universiteit. Hij gaf o.m. colleges in zoölogie, vergelijkende anatomie, botanie, mineralogie, geologie, anthropologie en chemie.
In de Franse tijd was hij enige jaren achtereen rector magnificus der Leidse Universiteit, in welke functie hij zich zeer verdienstelijk maakte en o.a. tegen Napoleons hervormingsplannen in, de Leidse Hogeschool in haar oude universele vorm wist te handhaven. Hij bracht een uitgebreide, ten dele nog bestaande collectie merendeels anatomische preparaten voor onderwijsdoeleinden bijeen, en bewerkte een belangrijke uitbreiding van de Leidse Hortus. Brugmans was tevens een bekend geneeskundige (o.m. lijfarts van Lodewijk Napoleon) en later inspecteur-generaal van de geneeskundige dienst van het leger; hij onderscheidde zich zeer door na de slag bij Waterloo (18 Juni 1815) de geneeskundige verzorging van 27 000 zieke en gewonde soldaten op zich te nemen.Lit.: Engel, Bijdr. i. d. Dierk. 27, blz. 262 (1939); Eloge in Ann. gén. Sc. phys. 11, 1819, blz. 7; Gedenkboek Hortus, blz. 133 (Leiden 1937); Bijdr. Gesch.
Geneesk. XIV, blz. 16, XX, blz. 143; Brieven in Univ. Bibl. Leiden.
