Spaans dramatisch auteur (Sevilla 1510? - Cordova 1565), was goudpletter, maar sloot zich aan bij een gezelschap rondtrekkende toneelspelers en bracht het tot „autor”, d.w.z. toneelspeler, leider van de troep en toneeldirecteur. Zo reisde hij heel Spanje af.
Na zijn dood (nl. in 1567) heeft zijn vriend Juan de Timoneda zijn œuvre uitgegeven: Las quatro comedias y dos colloquios pastorales del excellente poeta y gracioso representante Lope de Rueda (1567, 2de dr. 1576).Invloed van Plautus en van het Italiaanse toneel van zijn tijd is in Rueda’s stukken onmiskenbaar. Van de vier comedias in proza, Eufemia, Armelina, Los Engañados en Medora zijn de bronnen aangewezen. Een vijfde comedia schreef hij in verzen, Disputa y cuestión de Amor. De ware Rueda leert men echter uitsluitend kennen in zijn tien pasos, korte grof-comische eenacters in proza, elk gebaseerd op een eenvoudige episode uit het dagelijks leven, en die zich onderscheiden door een gezond realisme, een natuurlijke en levendige dialoog en een grote rijkdom van taal. Bij Lope de Rueda vindt men voor het eerst na Torres Naharro iets van een waarlijk nationaal drama.
PROF. DR C. F. A. VAN DAM
Bibl.: Obras, ed. Marqués de la Fuensanta del Valle, 2 dln (Madrid 1895-1896), in Colecc. de libros esp. raros ó curiosos, t. 23 en 24; ed. E. Cotarelo y Mori, 2 dln (Madrid 1908), in Bibl. selecta de Autores clasicos Esp., t. 10 en 11, met inl.; Teatro (Comedia Eufemia, Comedia llamada Armelina en El Deleitoso), ed. J. Moreno Villa (Madrid 1924), in reeks Clásicos Castellanos, t. 59, m. inl.
Lit.: G. Salazar, L. de R. (1911).