Spaans dichter (Benaque bij Málaga, 2 Dec. 1857 - 1 Apr. 1933), genoot een grote populariteit in Spanje en in Spaans Amerika vooral gedurende de laatste jaren van de 19de eeuw. Van zijn Noventa estrofas (1883) en Cuadros de Andalucía (1883) af tot kort vóór 1900 was hij de belangrijkste Spaanse dichter: een typisch Andalusisch talent, dat echter niet de grote vernieuwing bracht in de poëzie, hoe gaarne Rueda zich ook als de stichter van het „modernismo” beschouwde.
Hij staat dichter bij José Zorrilla dan bij Rubén Dario, van wie hij eer een volgeling dan een voorganger was. Toen Rueda in Apr. 1933 stierf, had hij zijn roem sinds lang overleefd.PROF. DR C. F. A. VAN DAM
Bibl.: Poesías completas (Barcelona 1911); Poesías escogidas (Madrid 1912).
Lit.: A. Martínez Olmedilla, S. R.; su significación, su vida, sus obras (Madrid 1908); A. González-Blanco, Los grandes maestros: S. R., Rubén Darío (Madrid 1908); A. Prados, S.
R. poeta de la raza (Madrid 1941); Cuadernos de lit. contemp., núm. 7 (Madrid 1943), blz. 1-88, bevat div. bijdragen over S. R. en uitv. bibl.
