Zuidnederlands componist (Doornik ca 1460 - Kortrijk 20 Nov. 1518), is misschien een leerling van Ockeghem geweest.
Er is alle reden om aan te nemen dat hij van 1489 tot 1492 in dienst was bij de O. L. Vr. Broederschap te ’s-Hertogenbosch. Daarna vindt men hem regelmatig vermeld als zanger aan de Bourgondische Hofkapel onder Maximiliaan, Philips de Schone en Margareta van Oostenrijk en wel tot 1516. In dat jaar trok hij zich terug te Kortrijk, waar hij sinds 1505 in het genot was van een prebende aan de collegiale kerk van Onze Lieve Vrouw.
Pierre de la Rue kan gerekend worden tot de grootste polyphonisten van de tweede helft van de 15de en het begin der 16de eeuw. Deze tijdgenoot van Josquin des Prez en Hendrik Isaac draagt niet, zoals zij, het kenmerk van universaliteit en cosmopolitisme, gevolg van hun werkzaamheden in de meest verschillende streken van Europa. Van alle grootmeesters van zijn tijd staat hij dan ook onmiskenbaar het minst onder Italiaanse invloeden; zijn kunst mag dan ook gelden als de meest typisch Nederlandse in de tijd van de overgang van de 15de-16de eeuw. Uitstekend vakmanschap, decoratieve rijkdom, machtige en diepe expressiviteit zijn de voornaamste kenmerken van zijn polyphonisch kunnen.
PROF. DR CH. VAN DEN BORREN
Bibl.: Van zijn werken zijn bewaard gebleven 31 missen, ongeveer evenveel motetten, 7 magnificats en 40 chansons, waarvan slechts één op Nederlandse tekst.
