Frans scholasticus (Neder-Bretagne ca 1050 - na 1121), gaf onderwijs te Tours en Locmenach (in Bretagne) en werd canonicus te Compiègne en later te Besançon. Hij was een der leraren van Abélard.
Hij moet het eerst de reeds in de 9de eeuw door de monnik Eric van Auxerre, zij het niet geheel duidelijk uitgesproken leer van het nominalisme op schrift hebben gesteld. Tevens trok hij daaruit de gevolgtrekking, dat de drie goddelijke personen wel onder hetzelfde begrip (nomen) vallen, maar in werkelijkheid niet één zijn (thritheïsme). Op de kerkvergadering te Soissons (1092) werd hij als ketter veroordeeld en gedwongen zijn leer te herroepen. Tevens moest hij zijn canonicaat neerleggen.
