Duits dichter (Lübbecke 23 Dec. 1877 - Düsseldorf 1942), was een der begaafdste uit de kring om Otto zur Linde, de uitgever van Charon, het tijdschrift, dat een uitweg zocht uit het expressionnisme naar een nieuw naturalisme. Röttger werd bekender dan de leider zelf, wiens leerling hij zich echter bleef voelen.
Behalve lyrische gedichten schreef hij verschillende bundels legenden, die uiting geven aan zijn verlangen naar doorgronding van het goddelijke. Hoezeer ook innerlijk verwant met Rilke, wist Röttger toch zijn zelfstandigheid te bewaren. Hij woonde sedert 1915 te Düsseldorf.Bibl.: Moderne Jesusdichtung (1907); Tage der Fülle (gedichten, 1910); Die Lieder von Gott und dem Tod (1912); Christuslegenden (1914); Der Eine und die Welt (legende, 1917); Hass (drama, 1918); Das letzte Gericht (drama, 1920); Zum Drama und Theater der Zukunft (1921); Die sechs Schwäne (sprookjesspel, 1921); Die hl. Elisabeth (legende, 1926); Die Heimkehr (legende, 1926); Buch der Mysterien (1929); Kaspar Hausers letzte Tage (1933); Der Heilige und sein Jünger (1934); Dämon und Engel im Land (1936).
Lit.: E. Wennig, K. R., der Dichter der einsamen Seele (Das lit. Echo Jg. 22, 1919/’20).
