(Carl), Duits Egyptoloog (Naumburg 23 Dec. 1810 - Berlijn 10 Juli 1884), bracht een keerpunt in de geschiedenis der Egyptologie, die na Champollion in discrediet was geraakt, doch door hem weer op een stevige basis werd gesteld, vooral door goede publicaties van teksten en monumenten en door methodische onderzoekingen van de chronologie. Rangschikking der monumenten naar tijdsorde werd daardoor mogelijk en is door hem dan ook toegepast in de geweldige verzameling, het nog altijd onmisbare monumentale Denkmäler, waarin hij de resultaten neerlegde van zijn langdurige, op kosten van Frederik Willem IV van Pruisen ondernomen reis naar Egypte en Nubië (1842-1845).
Na deze reis werd hij hoogleraar te Berlijn, in 1850 lid van de Academie van Wetenschappen en in 1873 hoofdbibliothecaris van de bibliotheek te Berlijn. In 1866 maakte hij nogmaals een reis naar Egypte, bij welke gelegenheid hij in Tanis een belangrijke, trilingue inscriptie, een decreet ter ere van Ptolemaeus III Euergetes, vond. Ook het Nubisch heeft hij bestudeerd.Bibi.: Lettre à Mr. Rosellini sur l’alphabet hiéroglyphique (1837); Totenbuch der Aegypter nach dem hieroglyphischen Papyrus in Turin (1842); Denkmäler aus Aegypten und Aethiopien (12 dln, 1849-1859, Text hrsg. v. E. Navele, L. Borchardt, K. Sethe u. W. Wreszinski, 5 dln met Erg. Bd 1897-1913); Chronologie der Aegypter (1849); Königsbuch der alten Aegypter (1858); Über den ersten aegyptischen Götterkreis (1851); Aelteste Texte des Todtenbuchs (1867).
Lit.: G. Ebers, R. L., ein Lebensbild (Leipzig 1885): Int. Ztschr. f. allg. Sprachwissensch. II (1885); B. Lepsius, Das Haus L. (1933).
