Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 17-06-2022

Alphabet

betekenis & definitie

zo genoemd naar de eerste twee Griekse letters, alpha en bèta, is de reeks van lettertekens, waardoor de klanken van een taal schriftelijk worden aangeduid. De letters van het alphabet hebben een vaste, eenmaal aangenomen volgorde.

Wij geven daaraan de naam van abc. De volgorde der letters van het Europese alphabet is misschien afkomstig van de Phoeniciërs. De Grieken en Romeinen voegden er enige letters bij, en zo is het alphabet in de tegenwoordige volgorde tot ons gekomen. De vaste volgorde van de letters is een gevolg daarvan, dat ze ook een getallenwaarde hadden. Alleen het alphabet van het Sanskrit is naar vaste beginselen, die berusten op de articulatie der voorgestelde klanken, gerangschikt. Het Russische alphabet is door Cyrillus aan het Griekse ontleend, met bijvoeging van twaalf nieuwe tekens, zodat het 35 letters telt; daarenboven vindt men in oude kerkelijke geschriften er nog zeven, die thans niet meer worden gebruikt. De volgorde van de tekens in het runenalphabet is weer heel anders (z runen). De vorm en herkomst der letters vindt men onder elke letter afzonderlijk besproken. Voor nadere bijzonderheden z schrift.Lit.: Hans Jansen, Geschichte der Schrift (Hannover 1925); F. Dornseiff, Das Alphabet in Mystik und Magie (1922).