Duits schrijfster (Brunswijk 18 Juli 1864 - Frankfort a. d. Main 17 Oct. 1947), studeerde te Zürich, promoveerde in de letteren en werd daar in 1891 secretaresse aan de stedelijke bibliotheek.
Vervolgens was zij lerares te Bremen. Nadat haar huwelijk met de arts E. Cecconi in 1906 ontbonden was, vestigde zij zich te Brunswijk, waar zij met haar neef dr Richard Huch trouwde. Haar eerste werken trokken niet bijzonder de aandacht. Anders was het met de romans Erinnerungen von Ludolf Ursleu dem Jüngeren (1892); Aus der Triumphgasse (1901) en Vita somnium breve (1902, later: Michael Unger). Haar fijne verteltrant herinnert aan die van C. F. Meyer.Later heeft de schrijfster zich veel op het gebied van de historische roman bewogen. Van grote betekenis zijn haar voortreffelijke literair-historische studiën. Zij is een van de beste vertegenwoordigers van de ca igoo opkomende neoromantiek. Haar boeken over Die deutsche Romantik zijn van blijvende betekenis voor de studie van deze geestesrichting geweest. Zij stond scherp vijandig tegenover het nat.-socialisme, maar heeft Duitsland niet verlaten. Tot kort voor haar dood woonde zij te Jena. Ricarda Huch, die eens door Thomas Mann „de belangrijkste vrouw van Europa” werd genoemd, genoot als typisch Europees cultuurdraagster internationaal aanzien.
Bibl.: Gedichte (1891); Evoë (drama, 1892, beide onder pseud. Richard Hugo); Der Mondreigen von Schlaraffis (novellen, 1896). Romans: Von den Königen und der Krone (1903); Die Verteidigung Roms (1906); Der Kampf um Rom (1907); Der letzte Sommer (1910); Das Leben des Grafen Federigo Confalonieri (1910); Der Fall Deruga (1917). Lit.-hist. studiën: Die Blütezeit der Romantik (1899); Ausbreitung und Verfall der Romantik (1902); Gottfried Keller (1904). Historische e.a. studiën: Aus dem Zeitalter des Risorgimento (1908); Der grosse Krieg in Deutschland (3 dln, I9i2-’i4; behandelt de 30-j. oorlog); Wallenstein (1915); Natur und Geist (1916); Der Sinn der H. Schrift (1919); Entpersönlichung (1921); Michael Bakunin und die Anarchie (1923); Freiherr von Stein (1925); Im alten Reich (1927, 1934); Alte und neue Götter (1930); Römisches Reich deutscher Nation (1934); Quellen des Lebens (1935); Das Zeitalter der Glaubensspaltung (1937); Frühling in der Schweiz (1938, autobiografisch); Herbstfeuer (1947).
Lit.: E. Gottlieb, R. H. (1914); O. F. Walzel, R. H. (1916); E.
Gillischewski, Das Schicksalsproblem bei R. H. (1925); R. H., Persönlichkeit u. Werk in Darstellungen ihrer Freunde (!934) , Else Hoppe, R. H. (Hamburg 1935); P. Mutzner, Der Schweiz im Werke R.
H.’s (Bern 1935); E. M. Zenker, R. H.’s lyrische Dichtung, diss. Breslau (1937); Festheft d. Ztschr.
Atlantis (Juli 1944); Marie Baum, Leuchtende Spur. Das Leben Ric. Huchs (1950).
