Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 23-01-2023

Prosper ESTIEU

betekenis & definitie

Zuidfrans dichter (Fendeille, Aude 1860 - 11 Dec. 1939), behoort tot „Les Grilhs del Lauragués”, te Castelnaudary door Fourès* gesticht. Hij is een meester in het sonnet; men heeft hem wel met de Heredia vergeleken.

Een warm natuurgevoel spreekt uit Lou Terradou (geboortegrond); de stof voor Flors d’occitania vormen Griekse mythen, Bijbelse verhalen, middeleeuwse legenden, maar ook zijn eigen twijfel en ongeloof. Liefde voor zijn land en zijn taal uit hij in La Cansou occitana en de Romancero occitan; in zijn Remembratz-vos! (herinnert u) roept hij zijn landgenoten toe het leed en het onrecht niet te vergeten dat de Franse overweldiger hun gedurende de wrede Algibenzenkrijg heeft aangedaan. Lo Flahut occitan (occitaanse fluit), 48 liederen met muziek, richten zich meer rechtstreeks tot het hart van het volk en bewijzen dat Estieu, evenals Victor Hugo, „l’art d’être grand-père” verstaat. Hij schrijft in de taal van Languedoc en behoort tot de steeds sterker wordende groep van hen die zich afwenden van de Félibrige*, welke de taal van Mistral als algemene schrijftaal wil invoeren.

< >