(Joseph), Frans generaal (Caen 10 Oct. 1898), trad in Wereldoorlog I als gewoon soldaat in dienst. Hij klom op tot onderofficier en werd 3 Sept. 1918 sous-lieutenant.
Na de oorlog maakte hij (1923-’29) deel uit van de bezettingstroepen in Duitsland. Later diende hij in Marokko o.a. bij het Vreemdelingenlegioen. Bij het begin van Wereldoorlog II was hij kapitein. Hij behoorde tot het Franse contingent, dat bij Narvik streed. Na de ontruiming van Narvik werd hij naar Engeland overgebracht en als majoor keerde hij in Frankrijk terug. Kort voor de wapenstilstand week Koenig naar Engeland uit, waar hij zich bij de „Vrije Franse Strijdkrachten” van De Gaulle voegde.Grote naam maakte Koenig zich in de strijd in Noord-Afrika tegen de troepen van Rommel. In Aug. 1943 werd hij als brigade-generaal adjunct-chef van de Generale Staf van het Franse Leger te Algiers. Op 28 Juni 1944 werd hij bevelhebber van de „Forces françaises de l’Intérieur” (F.F.I.), de verzetsstrijdkrachten, en 21 Aug. d.a.v. militair gouverneur van het zo juist bevrijde Parijs. Op 23 Juli 1945 werd generaal Koenig benoemd tot Frans vertegenwoordiger in de Geallieerde Controleraad voor Duitsland en gouverneur van de Franse bezettingszone. Hij bleef dit, tot zijn functie in Aug. 1949 werd opgeheven. Op 10 Dec. d.a.v. werd hij inspecteur der Franse strijdkrachten in Noord-Afrika en 31 Jan. 1950 vice-voorzitter van de Conseil supérieur de la guerre. Begin 1951 nam hij zijn ontslag, om zich aan de politiek te wijden als voorman van De Gaulle’s R.P.F.
