stadje in het Noorse ambt Nordland, aan de ijsvrije Ofoten-fjord, in 1902 gesticht, telt (1946) 10 280 inw. en vormt het eindpunt van de naar Zweeds Lappmarken voerende Ofoten-spoorweg Narvik - Lulea. Het heeft een belangrijke uitvoer van Zweeds ijzererts.
Narvik is in het begin van Wereldoorlog II een twistappel geweest tussen Duitsland en de Geallieerden. Om in de Fins-Russische oorlog de Finnen te helpen met vrijwilligers en oorlogsmaterieel, beschikten Engeland en Frankrijk als enige veilige route over die via Narvik. Zo het gelukte Narvik te maken tot geallieerde aanloophaven ter bevoorrading van de Finnen, kon tevens een einde gemaakt worden aan de verscheping van Zweeds ijzererts uit deze haven naar Duitsland. Terwijl de plannen hiertoe nog gaande waren ging Hitler over tot actie, en bezetten Duitse troepen naast andere Noorse zeehavens ook Narvik. Een hevige strijd te water, te land en in de lucht om het bezit van haven en stad volgde. De gebeurtenissen in België en Noord-Frankrijk in Mei 1940 noopten de Geallieerden de operaties in het Noorse gebied te beëindigen.
Om de havenwerken te kunnen vernielen en de terugtocht te dekken werd niettemin nog een directe aanval tegen de stad ingezet. Op 27 Mei 1940 stiet toen de Franse generaal Bethouart met twee bataljons van het vreemdelingenlegioen en een Noors bataljon over de Rombaksfjord; op 28 Mei was Narvik genomen, de Duitsers lieten 400 krijgsgevangenen in handen van de Geallieerden. Volgens de plannen moest de stad toen echter weer worden prijsgegeven, zodat de algemene evacuatie vrijwel onmiddellijk hierna een aanvang nam.