Nederlands schilder (geb. Medan op Sumatra 1886), was leerling van de Haagse Academie, daarna van het atelier-Humbert; leerde te Parijs van de impressionisten, kubisten, enz. en werkte te ’s-Gravenhage, van 1907-1914 voornamelijk te Parijs, daarna meest te Amsterdam.
Hij maakte een reis naar Moskou, om de kunsttoestanden na de Russische revolutie te bestuderen. Hij heeft eenzelfde ontwikkeling doorlopen als Van Doesburg, Van der Leek, Mondriaan. Hij begon met koppen en landschappen. Dan duikt, na een periode, waarin abstracte schilderijen ontstonden, de menselijke figuur weer bij hem op, zoals in Het gezang en De roep. Hij maakte etsen, houtsneden, waaronder politieke prenten, en wandschilderingen in een leeszaal en een school te Amsterdam. In de laatste tijd hield hij zich bezig met beeldstatistiek en sociologische kunst.
