Duits sterrenkundige (Tondern, Sleeswijk, 8 Dec. 1795 - Gotha 28 Mrt 1874), was oorspronkelijk horlogemaker, maar beoefende ook wis- en sterrenkunde. In 1821 werd hij adjunct bij de commissie van graadmeting in Holstein en tevens verbonden aan de sterrenwacht te Altona onder Schumacher.
In 1825 werd hij directeur van de sterrenwacht Seeberg te Gotha, waar hij veel bijdroeg tot de oprichting van een nieuwe sterrenwacht in 1857. Hij is bekend door onderzoekingen over de theorie van instrumenten en op het gebied van theoretische geodesie, optica en waarschijnlijkheidsrekening, maar vooral door zijn werk over de beweging der planeten en theorie van de storingen.
