(R.K. opvatting) is de eigenschap van de ware Kerk van Christus, waardoor zij in zaken van geloof en zeden niet alleen feitelijk nooit heeft gedwaald, maar ook niet dwalen kan; zij hangt wezenlijk samen met de onvergankelijkheid van Christus’ Kerk. Zij is een eigenschap van de Kerk als zodanig; zij wordt dus gevonden in het geloof der gehele Kerk.
Wijl men echter geloven moet wat God door het kerkelijk leergezag voorhoudt, vindt men de onfeilbaarheid primair in het leergezag als subject. Wanneer dit de bedoeling heeft een definitieve en voor allen bindende uitspraak te doen, dan bezit het, krachtens de bijstand van de Heilige Geest, onfeilbaarheid. Zulke uitspraak kan alleen geschieden door het hoogste leergezag, de paus en het oecumenisch concilie. De onfeilbaarheid van de paus, ex cathedra uitspraak doende, werd in 1870 op het Vaticaans Concilie plechtig verklaard als begrepen in de Openbaring. Onfeilbaar is ook de eenstemmige lering van het met de paus verbonden, over de wereld verspreide episcopaat.DR G. DE GIER M.S.C..
