graaf, Duits kardinaal (Gorki 29 Oct. 1822 - Rome 22 Juli 1902), in 1845 tot priester gewijd, werd in 1855 delegaat voor Zuid-Amerika, in 1861 nuntius te Brussel, in 1866 aartsbisschop van Posen en Gnesen. In Nov. 1870 reisde hij tevergeefs naar Versailles om van Bismarck het herstel van de kerkelijke staat te verkrijgen.
Bij het uitbreken van de Kulturkampf verzette hij zich tegen de maatregelen van de regering in de schoolkwestie en vooral tegen de Meiwetten. In 1873 werd van hem geëist om van zijn bisschoppelijk bestuur afstand te doen. In 1874 werd hij veroordeeld tot een gevangenisstraf van twee jaar en uit zijn aartsbisschoppelijk ambt ontzet. Daarentegen verhief de paus hem in 1875 tot kardinaal. Na afloop van zijn gevangenisstraf in 1876 ging hij, uitgewezen door de regering, naar Rome, van waaruit hij zijn bisdom bleef besturen. In 1877 en 1878 volgden veroordelingen van regeringswege. Eerst nadat hij in 1885 door Leo XIII tot secretaris van de breven benoemd was, zag hij van zijn aartsbisdom af. In 1892 werd Ledochowski prefect van de Propaganda. In 1893, tijdens het bezoek van keizer Wilhelm II te Rome, had een officiële verzoening plaats.Lit.: B. von Selchow, Der Kampf urn das Posener Erzbistum 1865 (1923); H. Brück, Gesch. d. Kalh. Kirche i. Deutschl. i. 19. Jahrh., 4 dln (Mainz 21902-’08).
