(Pools: Lignica of Legnica), stad in het in 1945 gevormde Poolse district Wroclaw, telt (1946) 46 900 inw. De stad ligt aan de Katzbach (zijrivier van de Oder) en aan de spoorlijn Berlijn - Frankfort aan de Oder - Wroclaw (Breslau), op 64 km ten W.N.W. van laatstgenoemde stad.
Zij bestaat uit een oude kern met verschillende voorsteden daaromheen en heeft een koninklijk paleis uit de 15de eeuw, herbouwd in 1835, een uit de 18de eeuw daterend stadhuis en een schouwburg. De stad is het marktcentrum van een agrarisch gebied, waarvan de vruchtbare lössgronden tarwe, suikerbieten, tabak en groenten voortbrengen. Verder zijn er steengroeven, textiel-, voedingsmiddelen-, metaal-, piano- en houtwarenindustrie.Liegnitz wordt het eerst genoemd in 1004 en werd in 1163 de residentie van een hertogdom van die naam, onder de Piastendynastie. In 1241 vond in de nabijheid der stad de beroemde slag van Polen, Duitsers en Moraviërs tegen de Mongolen plaats, waarbij de aanvoerder Hendrik de Vrome van Silezië de slag verloor en zelf sneuvelde. Dat de strijd nochtans als succes voor de Europeanen geboekstaafd bleef, is te danken aan het feit, dat de Aziaten terug moesten trekken ten gevolge van moeilijkheden in het eigen land. Na de dood van de laatste hertog van Liegnitz, in 1675, kwam het gebied aan Oostenrijk tot de Eerste Silezische Oorlog, toen Frederik de Grote het bij Pruisen voegde. In de Zevenjarige Oorlog had een tweede slag bij Liegnitz plaats, toen Frederik de Grote in 1760 de Oostenrijkers onder Laudon beslissend versloeg. Ook in 1813 was de omgeving van de stad het terrein van een veldslag. Gedurende Wereldoorlog II liep de stad aanzienlijke schade op, doch het kasteel der Piasten bleef gespaard. Russische troepen veroverden de stad op 10 Febr. 1945.
