wordt beschouwd als een der oorzaken van vele, meestal acuut verlopende ongesteldheden van verschillende aard. Wat kouvatten eigenlijk is, kan niet precies worden omschreven.
Sterke afkoeling alleen is het niet; bij helder, vriezend weer vat men niet dikwijls kou. Plotselinge temperatuurswisselingen, vochtigheid, weersomslag schijnen eerder tot kouvatten te leiden dan blootstaan aan tocht e.d. Bovendien is de gevoeligheid voor kouvatten individueel zeer verschillend; de een is zeer „vatbaar”, de ander weinig. Gewoonten van kleding, verwarming van de woning, gehard zijn e.d. zijn hierbij factoren van betekenis. Het vaakst ontstaan door kouvatten catarrhale ontstekingen van neus, keel en luchtwegen, minder vaak van de blaas. Men moet zich waarschijnlijk voorstellen, dat de klimatologische invloeden, die — niet zeer exact — worden aangeduid met het woord „kou”, de weerstand der slijmvliezen dusdanig verminderen, dat bacteriën of vira de gelegenheid krijgen binnen te dringen en een infectie te veroorzaken. Ook bij het ontstaan van longontsteking, pleuritis of maagdarmcatarrhen speelt het kouvatten soms een dergelijke rol. Algemeen bekend is voorts de samenhang tussen koude en vocht en het ontstaan of de verergering van rheumatische aandoeningen. Zie ook verkoudheid. DR H. J. VIERSMA.
