(masticatio) is het samenstel van bewegingen, waardoor in de mond opgenomen stoffen worden fijngemaakt. Tevens worden de spijzen daarbij geheel met speeksel en slijm gemengd.
Het bewegen der spijzen in de mond wordt door dit laatste vergemakkelijkt; het ptyaline, een in het speeksel voorkomend koolhydraatsplitsend enzym kan zijn werking ontvouwen en bovendien worden de ontstane partikeltjes door genoemde sappen bij elkaar gehouden. Aan de kauwbewegingen nemen in de eerste plaats de kauwspieren deel; zij bestaan nl. uit op en neer gaande, voor-achterwaartse en zijwaartse bewegingen van de onderkaak ten opzichte van de bovenkaak (z kaak). De spieren van lippen, wangen en tong werken samen om de spijzen telkens weer tussen de kauwvlakken der kiezen te brengen. Ten slotte wordt van het gekauwde voedsel op de rug van de tong een langronde bete (bolus) gevormd, die wordt ingeslikt (z slikken). Het kauwen, de kracht en de duur er van worden door prikkels uit de mond reflectorisch geregeld; een centrum daartoe ligt in het verlengde merg.
