Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 04-07-2022

Justinus

betekenis & definitie

naam van enige Byzantijnse keizers.

Justinus I

(Bederiana, Dardanië, 450/452 Constantinopel 1 Aug. 527, keizer 518-527), eerst landbouwer of varkenshoeder, daarna soldaat te Constantinopel. Doorliep verschillende rangen in het leger en werd na het overlijden van Anastasius tot keizer uitgeroepen (9 Juli 518). Op behendige wijze wist hij zijn mededingers uit de weg te ruimen. Het bewind liet hij grotendeels in handen van zijn quaestor Proculus en Justinianus, de zoon van zijn zuster. Heftig werd tijdens zijn regering opgetreden tegen heidenen en ketters.

Lit.: A. A. Vasiliev, Justin the First (1950).

Justinus II

(in Dardanië ca 518-Constantinopel 5 Oct. 578, keizer 565-578), zoon van Vigilantia (zuster van Justinianus) en van Dulcidius (veelal ten onrechte Dulcissimus genoemd), gehuwd met Sophia, nicht van keizerin Theodora, opvolger van Justinianus I. Een aantal misbruiken hief hij op. De veroveringen in het Westen, behalve Afrika, gingen weer verloren; tegen de Donau-landen en de Perzen echter trad hij met succes op. Tiberius was zijn opvolger.

Lit.: K. Groh, Gesch. des oström. Kaisers Justin II (Leipzig 1889); E. Stein, Studiën zur Gesch. d. byz. Reiches vornehmlich unter den Kaisern Justinus II und Tiberius Constantinus (Leipzig 1919)-

< >