Belgisch Katholiek rechtsgeleerde en staatsman (Gent 16 Nov. 1854 - 22 Oct. 1926), studeerde te Gent, en knoopte er vriendschapsbanden aan met Albert Nyssens die de eerste Belgische minister van Arbeid zou worden. In 1879 als advocaat te Gent gevestigd, stichtte hij er, samen met Nyssens en de latere minister De Smet de Naeyer, het Katholiek weekblad L’Impartial, dat de middenweg tussen de Katholieke BienPublic en de Flandre Libérale volgde.
In 1883 werd hem te Leuven de leerstoel in publiek recht aangeboden, die hij gedurende 30 jaar met ere bekleedde. Van 1899-1907 maakte Van den Heuvel deel uit van het ministerie de Smet de Nayer als minister van Justitie. Hij wist als zodanig o.m. het vraagstuk der evenredige vertegenwoordiging op te lossen. Wegens een geschil met de koning trad hij af. Kort daarna vertrok hij als Belgisch afgevaardigde naar de Conferentie van Den Haag. In 1914 werd hij door minister Davignon naar Brussel teruggeroepen, waar hij deelnam aan de Kroonraad van 2 Aug.
Hij was een der medeopstellers van het Belgisch antwoord op het Duits ultimatum en volgde de regering naar Le Havre. Deze zond hem in 1915 als gevolmachtigd minister bij de Heilige Stoel naar Rome. Na de overwinning nam hij, op 24 Dec. 1918, ontslag en werd, samen met P. Hymans* en E. Vandervelde* tot afgevaardigde van België bij de Vredesconferentie benoemd, die voor hem een bittere teleurstelling werd. Hij aanvaardde niet tot lid van de Senaat gecoöpteerd te worden, nam ontslag als hoogleraar en trok zich ten gevolge van ziekte terug uit het openbare leven. Sedert 1908 maakte hij deel uit van de Académie Royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique.Bib).: De la situation légale des associations sans but lucratif (Bruxelles 18842).
Lit.: J. de Cnijf, J. v. d. H. (Gand 1936); Comte de Lichtervelde, J. v. d. H. in Ann. de 1’Ac. Roy. de Belg. (Bruxelles 1950).
