Frans schrijver (Puy-enVelay 10 Juni 1832 - Parijs 14 Febr. 1885). Na een harde jeugd in de provincie kwam hij in 1849 als arm student naar Parijs, maar werd weldra meegesleept als journalist in de politieke strijd van het Tweede Keizerrijk.
Na zijn zeer actieve rol in de Commune week hij uit naar Londen, keerde na de amnestie van 1880 terug en als directeur van Le Cri du Peuple hernam hij zijn politieke werkzaamheid. Hij schreef de trilogie Jacques Vingtras, waarin hij op evocatieve, bijna hallucinaire wijze zijn door slechte opvoeding vergalde jeugd schildert (L’Enfant, 1879), de misère van zijn arm studentenbestaan (Le Bachelier, 1881) en de uitbarsting van de Parijse arbeidersbevolking (L’Insurgé, 1885). De invloed van dit originele boek, het beste product van de revolutionnaire literatuur uit de 19de eeuw, is groot geweest op de journalistieke stijl, in het bijzonder op die van Séverine. Door humor verzacht zijn de autobiographische Souvenirs d’un étudiant pauvre (1931). DR R. WIARDA
Bibl.: L’Argent (1857); La Rue (1866); La Rue k Londres (1884); Les Blouses (1919).
Lit.: A. Zévaès, J. V. (1932); M.-L. Hirsch, J. V., l’Insurgé, essai biographique (1948).
