Vlaams letterkundige (Herdersem, O.-Vlaanderen, 23 Jan. 1877 - Roosendaal 31 Mei 1944), promoveerde te Leuven op een dissertatie over Ida Hahn-Hahn, was van 1904-’14 hoogleraar in de Duitse literatuur te Leuven, verbleef daarna tot zijn dood te Roosendaal (Ned.), waar hij godsdienst doceerde. Hij staat vooral bekend als schrijver van Ons Leven, vrolijke schetsen uit het Leuvens studentenleven vóór 1914.
In zijn reisherinneringen, Marialegenden en korte schetsen doet hij zich kennen als een scherp observator, smaakvol verteller en voortreffelijk stilist.DR R. F. LISSENS
Bibl.: Esopet (Leuven 1906); Mevrouw Ida Hahn-Hahn. Haar beteekenis in de Duitsche Letterkunde (Lier 1903); Uit de Reistesch, 2 dln (Leuven 1906, Antwerpen 1913); Van drie Santen (Leuven 1906); Ons Leven (Leuven 1907); Het jongste streven in de Duitsche katholieke Letterkunde (Antwerpen 1908); Verloren Uren (Leuven 1909); Bloemenhoedjes (Leiden 1918); Een Vlaming in de oorlogsklem (Amsterdam 1916); Doove Netels (Kortrijk 1930).
