(Marie Luise Sophie Friederike Gustave), gravin von, Duits schrijfster (Tressow, Mecklenburg, 22 Juni 1805 - Mainz 12 Jan. 1880), huwde in 1826 met haar rijke neef Friedrich von Hahn-Basedow, welk huwelijk echter in 1829 weer ontbonden werd. Zij maakte nu grote reizen en trad in de strijd voor vrouwenemancipatie zeer op de voorgrond.
Na haar overgang tot het Katholieke geloof in 1850 ijverde zij hiervoor. Zij stichtte in 1854 een klooster te Mainz, waar zij zelf ook woonde, zonder echter tot een geestelijke orde te behoren.De romans uit haar eerste tijd hadden invloed op die van andere vrouwen, maar wekten tevens veel spot en bestrijding, o.a. door Fanny Lewald; Diogena (1847). Haar latere werken hebben een katholieke strekking.
Bibl.: Romans: Gräfin Faustine (1841); Gecil (1844); Zwei Frauen (1846); Levin (1848); Maria Regina (1860); Peregrin (1864); Geschichte eines armen Fräuleins (1869); Eine reiche Frau (1877). Lieder und Gedichte (1837); Reisebriefe (1841); Sybille (autobiogr., 1846); Von Babylon nach Jerusalem (over haar overgang tot de R.K. Kerk, 1851); Bilder aus der Gesch. der Kirche (4 dln, 1858-1866); Gesamtausgabe (werken voor haar bekering, 21 dln, 1851); Gesammelte Werke (na haar overgang, 45 dln, 1903 en vlgg.).
Lit.: P. Haffner, Gräfin H. H., eine psychol. Studie (1880); J. de Gock, Mevr. Ida H.-H., Haar beteekenis in de Duitsche letterk. (Lier 1903); K. v. Munster, Die junge Gräfin von H.-H., diss.
Nijmegen (1929); A. Nowack, Briefwechsel des Kardinals Diepenbrock mit Gräfin von H.-H. (1931); L. Guntli, Goethezeit und Katholizismus im Werke v. H.-H.’s, in: Universitas Archiv XLVI (1931); E. J. Schmid-Jurgen, Ida Gräfin von H.-H. (Berlin 1933, Germ.
Studien 144); A. Töpfer, Beziehungen H.-H.’s zum Menschentum der deutschen Romantik, diss, Munster (1937).
