Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 04-07-2022

Josafat

betekenis & definitie

(Hebr.: Jahwe richt), Asa’s zoon, een der koningen van Juda, van wie 2 Kron. 17-20 in religieus opzicht het meeste goed weet te zeggen. In feite heeft hij, zonder het te willen, zijn volk slechte dagen bereid door het sluiten van een bondgenootschap met Achab, koning van het noordelijke rijk.

Dit verbond sleepte Juda in Israëls oorlogen mee, eerst in Achabs veldtocht tegen Aram en later in Joram ben Achab’s strijd tegen Moab. Gedurende de vredesjaren streefde Josafat er naar de handels- en expansiepolitiek van Salomo weer op te nemen; een onderneming om hiervoor naar Ophir uit te varen mislukte. Het Boek der Kronieken deelt aangaande Josafats regering allerlei bijzonderheden mee, die de Boeken der Koningen niet noemen. Zij berichten omtrent een oorlog, die het leger der verbondenen : Ammonieten, Edomieten, Moabieten, tegen Josafat zou ondernomen hebben. Zij weiden verder uit over Josafats streven om in het land de kennis der Torah (Wet) uit te breiden en de rechtspleging steviger te organiseren. De chronologie van Josafats regering staat vrijwel vast: zij duurde ca 25 jaar en is te plaatsen tussen 873-849 (R. Fruin), 870-849 (A. van Hoonacker).Lit.: z onder Israël, Israëlieten.

< >