Engels physioloog en filosoof (Edinburgh 3 Mei 1860 Oxford 14/15 Mrt 1936), studeerde te Edinburgh en te Jena en werd na het behalen van zijn medische doctorsgraad (1884) demonstrator voor physiologie te Dundee, in 1887 in Oxford, dat hij sindsdien trouw bleef. Hij werd in 1901 fellow van New College en was van 1907-1913 „reader” voor physiologie.
Hij deed baanbrekende onderzoekingen op velerlei gebied, vooral over de physiologie van het bloed in verband met de ademhaling (invloed van hoge berglucht acclimatisatie caissonziekte problemen in verband met het werk in de mijnen). Hij deed onderzoekingen in verband met het dieet in de concentratiekampen tijdens de Boerenoorlog en later over de oorlogsgassen. Bekend is, hoe hij zo nodig zichzelf als proefpersoon gebruikte. Ook voor de wijsgerige zijde van zijn wetenschap toonde hij een ruime belangstelling.DR H. ENGEL
Bibl.: Respiration (1922 en 1935); The Sciences and Philosophy (1929); The Philosophical Basis of Biology (1931); The Philosophy of a Biologist (1935).
Lit.: J. A. L. Haldane, The Haldanes of Gleneagles (1929); The Dict. of Nat. Biogr., 1931-’40 (1949), blz. 389; The Times, 16 III (1936); Nature, 4 IV (1936); Trans. Inst.
Mining Ing. XGI (1936); Obit. Not. Fellows R. Soc. London, 5 XII (1936).
