Frans sterrenkundige en politicus (Parijs 15 Sept. 1736 - 12 Nov. 1793), werd 11 Mei 1789 lid van de Etats-Généraux als afgevaardigde van de 3de stand van Parijs. Onder zijn presidium was het, dat de leden van de 3de stand de 17de Juni het besluit namen zich te constitueren als Nationale Vergadering en dat zij op de 20ste van diezelfde maand de Eed in de Kaatsbaan zwoeren.
Op 15 Juli 1789, na de bestorming van de Bastille, werd hij doof de kiezers van het opstandige Parijs tot hun maire gekozen. Zo was hij een typisch vertegenwoordiger van de constitutionele partij, die van de bezittende en intellectuele middenklasse. Zijn streven was het, een verzoening tot stand te brengen tussen den koning en de bourgeoisie. Toen Lodewijk XVI na de bestorming van de Bastille op 17 Juli Parijs bezocht en daarmee de opstand sanctionneerde, sprak Bailly hem toe met de woorden: „Zoals Hendrik IV zijn volk terug veroverde, zo verovert heden het volk zijn koning terug”. Deze politiek mislukte echter door het gedrag van den koning. Toen op 17 Juli 1791 enige democraten op het Champ de Mars een demonstratie van het lagere volk op touw zetten voor de afstand van den op 20 Juni 1791 naar Varennes ge vluchten maar inmiddels teruggebrachten koning, liet Bailly de nationale garde geweld gebruiken.
Deze eerste bloedige botsing tussen derde en vierde stand veroorzaakte Bailly’s impopulariteit. Op 12 Nov. 1791 werd hij niet herkozen en op 12 Nov. 1793 onthoofd. Hij heeft verschillende werken geschreven, die op sterrenkunde en geschiedenis betrekking hebben. Hoogst belangrijk is vooral zijn: Histoire de Vastronomie, waarin de ontwikkeling van deze wetenschap in oude en nieuwe tijd wordt voorgesteld en dat hem in strijd bracht met Voltaire. Ook zijn verhandelingen over de Wachters van Jupiter worden met grote lof vermeld, terwijl zijn lofrede op Leibniz door de Akademie te Berlijn werd bekroond.Het door Fouquier-Tinville ondertekende executiebevel voor Bailly
Bibl.: Lettres sur 1*origine des sciences (1777); Lettres sur T Atlantide de Platon (1779); Histoire de l’astronomie ancienne (1781); Histoire de l’astronomie moderne (3 vol., 1785); Histoire de l’astronomie indienne et orientale (1787); Essai sur les fables et leur histoire (2 vol., 1798); Mémoires d’un témoin de la Révolution (3 vol., 1804).
Lit.: Ara go, Biographie de Bailly (Paris 1850).
