Frans historicus (Pfalzburg 7 Jan. 1810 - Bazel 23 Jan. 1865) , beëindigde na de Juli-revolutie, waaraan hij ijverig deelnam, zijn militaire studies te Metz, maar werd wegens zijn republikeinse denkbeelden naar Algiers gedetacheerd (1841), waar hij zich, vooral in de strijd tegen Abd-el-Kader, onderscheidde. Bij het uitbreken der revolutie van 1848 was hij te Parijs en werd toen aangesteld bij het ministerie van Oorlog en chef van de generale staf van Cavaignac bij de onderdrukking van het Juni-oproer.
Daar hij een heftig tegenstander was van de candidatuur van Louis Napoleon voor het presidentschap, werd hij na de staatsgreep van 1851 gevangen genomen en verbannen. Sindsdien leefde hij te ’s-Gravenhage.Bibl.: Hist. de la Campagne de 1815, Waterloo (1857; 6de dr. in 2 dln met atlas 1869); Hist. de la guerre de 1813 (onvoltooid, 1866) .