Italiaans schilder, graveur en houtsnijder (Venetië ± 1440-Brussel 1515), was van 14721500 te Venetië werkzaam. Daarna ging hij naar Duitsland, waar hij onder de naam Jacob Walch beroemd werd.
Te Neurenberg leerde hij Dürer kennen; op hem en op Hans von Kulmbach oefende hij een grote invloed uit. Ook in andere Duitse steden (te Wittenberg in 1505, te Frankfort a.d. O. in 1508) was hij werkzaam. Later trad hij in dienst van hertog Philips den Schone van Bourgondië; hij eindigde zijn leven in 1515 als hofschilder van aartshertogin Margareta te Brussel. Van zijn schilderstukken vindt men een Madonna met twee heiligen te Parijs, een Madonna met twee heiligen te Berlijn; het museum te Weimar bezit een Christuskop, dat te Augsburg een stilleven van hem. Zijn schilderijen en prenten hebben een Mercuriusstaf als kenteken.
