gelegen op 40° 44' N.Br. en 13° 55' O.L. v. Gr., is een 46 km2 groot, vulkanisch eiland op 25 km ten Z.W. van Napels en 11 km ten Z.W. van Kaap Miseno voor de Golf van Napels.
Het behoort tot de Italiaanse provincie Napels en telt ca 34 500 inw. De hoogste der 13 oude vulkanen is de 789 m hoge Epomeo. De voornaamste plaatsen van het eiland zijn Porto d’Ischia aan de oostkust met ca 8000 inw., beveiligd door een kasteel op een bazaltrots, Forio aan de westkust en Barano d’Ischia. Het vruchtbare en weelderig begroeide eiland heeft vele warme minerale bronnen, waarvan de beroemdste zijn de baden van Casamicciola, Castiglione, San Lorenzo en Santa Restituta. De producten van het eiland zijn: wijn, graan, olijfolie, ooft, tegels en aardewerk.De eerste bewoners van Ischia waren Euboeërs die, evenals hun opvolgers, uit Syracuse afkomstig, door hevige uitbarstingen van de Epomeo werden verdreven. Sedert 500 v. Chr. bleef het eiland nu onbewoond, totdat het weer door Napolitaanse kolonisten werd bevolkt. Onderscheiden aanzienlijke Romeinen hadden er een paleis; van dat van keizer Augustus zijn de bouwvallen nog aanwezig. In 1881 en 1883 werd het eiland door aardbevingen geteisterd.
Lit.: G. Algranati, Ischia (Bergamo 1930); A. Rittmann, Geologie d. Insel I. (1930).
