(Hyacinthus), in de Griekse mythologie zoon van de Spartaanse koning Amyklas, bezat grote schoonheid en was de gunsteling van Apollo, terwijl hij de liefde van Zephyros, de Westenwind, versmaadde. Toen nu Apollo en Hyakinthos eens aan het discuswerpen waren, blies Zephyros en leidde daardoor de door Apollo geworpen schijf zo, dat zij Hyakinthos trof en doodde.
Om zijn nagedachtenis te vereeuwigen, liet Apollo uit zijn bloed een bloem ontluiken, die zijn naam zou dragen (niet de Nederlandse hyacint).In waarheid was Hyakinthos een Vóórgriekse god (dit bewijst ook de uitgang -nthos) van de opbloeiende en weer afstervende natuur (z Adonis), die te Amyklai ten Z. van Sparta vereerd werd, waar men ook zijn graf toonde. De Grieken identificeerden de god van Amyklai reeds vroeg met Apollo. Eerst eeuwen later verzon men, aanknopende bij de traditie omtrent het graf van Hyakinthos, het boven weergegeven verhaal, waarin de god geheel vermenselijkt is. Het zomerfeest der Hyakinthia was een van de voornaamste feesten van de Spartaanse staat.
Lit.: M. Meilink, Hyakinthos. diss. Utrecht (1943).
