Schots presbyteriaans geestelijke en schrijver (Edinburgh 7 Apr. 1718 27 Dec. 1800), studeerde in zijn geboortestad en werd er in 1742 predikant, in 1759 professor in poëtica en rhetorica, een juist ingestelde leerstoel. In 1763 publiceerde hij een prijzende verhandeling over Macpherson’s Ossian, waarin hij voor de echtheid van de gezangen van Ossian opkwam.
Zijn strenge Sermons (1777-1801) oogstten de lof van Samuel Johnson en werden in bijna alle Europese talen vertaald. In 1780 kende koning George III hem een jaargeld van £ 200 toe. Zijn Lectures on rhetoric and belles-lettres (2 dln 1783) hebben mede bijgedragen tot de geboorte der Romantiek; hij verlangde daarin van de dichter natuur en individualiteit en stelde Homerus als ideaal voorbeeld.Lit.: A. M. Williams, The Scottish School of Rhetoric (Glasgow 1897).
