(1) (= zonnestad), Griekse naam van de Syrische stad Baälbek*.
(2) (Egyptisch: Iunu, Unu; Hebreeuws: On), stad in Beneden-Egypte aan een kanaal, dat de Nijl met de Golf van Suez verbond. Zij was in de prae-historische tijd vermoedelijk hoofdstad en gedurende lange perioden in het pharaonische Egypte een belangrijk godsdienstig middelpunt als de zetel van de Egyptische zonnedienst (z Atoem). Nadat zij door het leger van Cambyses veel geleden had, was zij in de dagen van Strabo reeds in een woestenij herschapen. De Romeinen namen de obelisken weg om er Rome en hun Noordegyptische steden mee te verfraaien. Het gebied is thans in cultuur gebracht. De oude stadsmuren van Heliopolis zijn echter nog te vinden en de plaats van de grote tempel wordt aangegeven door een obelisk, opgericht door Sesostris II; enkele granietblokken dragen de naam van Ramses II.
(3), of Heliopolis Oasis, is een voorstad van Cairo*, met groot vliegveld.
