(Rudolf) Duits natuurkundige (Hamburg 22 Febr. 1857 - Bonn 1 Jan. 1894), studeerde in de bouwkunde, daarna in de natuurkunde te München en Berlijn. In de laatst genoemde stad promoveerde hij in 1880, was 1880-1883 assistent van Helmholtz, werd in 1885 professor aan de Technische Hogeschool te Karlsruhe en 1889 professor te Bonn.
Hij onderzocht de electrische trillingen zonder geleider door de ruimte, bevestigde met zijn schitterende proeven de theorieën van Thomson en Maxwell en was aldus de grondlegger van de draadloze telegrafie en telefonie. Te zijner ere heeft men — veel later — het aantal trillingen per sec van een wisselstroom het aantal Hertz genoemd. Voor de naar hem genoemde eenheid z frequentie.Bibl.: Untersuchungen über die Ausbreitung der elektrischen Kraft (1892); Ueber die Prinzipien der Mechanik in neuem Zusammenhange dargestellt; Gesammelte Werke (3 dln, Leipzig 1894-1895).
Lit.: M. Planck, H. H. (1894); O. J. Lodge, The Work ofH. (London 1894); R. Manno, H.
H. für die Willensfreiheit (1900); H. Hertz, Erinnerungen, Briefe, Tagebücher, zusammengest. v. Joha Hertz (Leipzig 1927).
