Frans werktuigkundige, bekend geworden als de uitvinder van de naar hem genoemde methode om plantaardige en dierlijke voedingsmiddelen voor bederf te bewaren. Reeds in 1804 bracht hij zijn methode in toepassing en deelde haar in 1809 mede aan de Société pour l’Encouragement de l’Industrie.
Zij werd door een commissie onderzocht en de uitkomst van dit onderzoek was zó gunstig, dat de Franse regering den uitvinder een prijs toekende van 12 000 francs, onder voorwaarde, dat hij zijn methode uitvoerig zou bekendmaken. Dit geschiedde in 1810 in het geschrift: L’art de conserver toutes les substances animales et végétales. Appert stierf in 1840.Hij is de uitvinder van het conserveren van levensmiddelen in blik en werd de grondlegger van een belangrijke en nuttige industrie. Hij bracht de levensmiddelen in blikken bussen, waarvan het aan de bus gesoldeerde deksel van een klein gaatje was voorzien. De bussen werden daarna in water, waaraan ter verhoging van het kookpunt, een zout was toegevoegd, gekookt, waarna het gaatje dichtgesoldeerd werd.
Door de verhitting worden bacteriën en kiemen vernietigd en tevens de lucht uitgedreven. De geinfecteerde buitenlucht kan na het dichtsolderen niet meer binnendringen.
Het merkwaardige is, dat men in de tijd, waarin deze uitvinding gedaan werd, van bacteriën nog geen begrip had. De wetenschappelijke grondslag voor deze wijze van conserveren werd door Pasteur gelegd tussen 1860-1870, maar het duurde tot 1900 voor deze kennis bewust in de conservenindustrie werd toegepast, welke industrie intussen, na de verschijning van Appert’s boek, reeds een behoorlijke vlucht genomen had.
Lit.: Encyklopaedie der technischen Chemie (Ullmann), Bd 6, 1930, artikel: Konserven; E. C. May, The canning clan (New York 1938).
