koning van ROEMENIE (Sigmaringen 24 Aug. 1865 - Boekarest 20 Juli 1927), was de tweede zoon van vorst Leopold van Hohenzollern-Sigmaringen en neef van de kinderloze koning Carol I van Roemenië. Daar zijn vader en zijn oudste broeder bedankten, werd hij tot troonopvolger in Roemenië bestemd; in 1886 werd hij opgenomen in het Roemeense leger en in 1889 kreeg hij de titel van Prins van Roemenië.
Op 10 Jan. 1893 huwde hij met Maria van Saksen-Coburg-Gotha, dochter van Alfred, hertog van Edinburgh en kleindochter van koningin Victoria van Engeland. In de oorlog van 1913 tegen Bulgarije (z Balkanoorlogen) voerde hij het Roemeense leger aan. 11 Oct. 1914 volgde hij zijn oom Carol op. Reeds kort tevoren had de Roemeense regering besloten niettegenstaande de overeenkomsten met het Drievoudig Verbond neutraal te blijven in Wereldoorlog I. In Aug. 1916 na de Russische successen onder Broessilow trad Roemenië in de oorlog aan de zijde der Geallieerden hetgeen het land weldra op grote verliezen kwam te staan. Na de nederlaag van de Centralen verwierf het evenwel grote gebiedsuitbreiding. Op 15 Oct. 1922 werd Ferdinand te Alba Julia (Karlsburg) tot koning van alle Roemenen gekroond.
