verkorting voor Europa-Aziër, noemt men in Voor-Indië de kinderen uit een huwelijk tussen een Europeaan en een Indische of een Indische vader en een Europese vrouw. Het duidt dus aan wat in Indonesië met de term Indo Europeaan wordt bedoeld.
De positie van de Euraziër was in het voormalige Brits-Indië heel wat lager dan die van de Indo-Europeaan in Indonesië. In de nieuwe omstandigheden zullen zij zich in tegenstelling met vroeger veel meer op de inheemse bevolking hebben te oriënteren, terwijl zij zich tevoren bij voorkeur bij de groep der Europeanen aansloten.EURAZISCHE TALEN
is een door H. Koppelmann in 1928 (in Anthropos) voor het eerst gebruikte term voor een aantal talen, waartussen hij verwantschap aanneemt. Deze talen zijn de Indo-Europese, het Koreaans, het Giljaks, het Ainoe, het Sumerisch, de Oeralse (z Fins-Oegrische talen) en de Altaïsche talen. Hij baseert deze verwantschap op de overeenstemming tussen deze talen inzake de telwoorden 1, 2, 3 en 10, de meervoudsuitgang, acht naamvalsuitgangen, het suffix tot vorming van de causatieven, het suffix van twee participia, een suffix van de nomina actionis, het praesens en het praeteritum, de imperatief, de negatie, drie stammen van aanwijzende voornaamwoorden en het suffix van de derde persoon van het werkwoord. Deze verwantschap wordt echter door andere geleerden in twijfel getrokken. H. Güntert acht de veronderstelling dat het Koreaans en het Indo-Europees verwant zijn, juist.
Lit.: H. Koppelmann, Die Eurasische Sprachfamilie (Heidelberg 1933); H. Güntert, Zur Frage nach der Urheimat d. Indogermanen, in: Festschr. f. Fr. Panzer (Heidelberg 1930). Voor critiek zie: Indogermanisches Jahrbuch, dl 14.
